Evet, İstanbul işgal altında hem de silahlı bir güçle değil, yardımseverliğimizden faydalanarak kol kanat gerdiğimiz kişiler tarafından işgal altında…
Bu işgalin ardından yaşanan tablo ise çok acı bir duruma geldi. Komşuluk, güven, dostluk, paylaşmak, itimat ve birlik ile beraberlik nostalji olarak anılır oldu.
Bu güzel paylaşımların yerine; komşu komşuyu tanımama, düşmanlık ve kin artışı, paylaşacak insan bulamama ve güvensizlik geldi.
Üstad Necip Fazıl Kısakürek,‘Canım İstanbul’ şiirinde, “Gecesi sümbül kokan, Türkçesi bülbül kokan, İstanbul” dediği günlerin belki de masal olduğu zannedilecek gelecek kuşaklar tarafından…
Yedi tepe İstanbul’un geceleri artık sümbül kokmuyor ve bülbül kokan Türkçe’si de artık yok…
