Biyokütle enerjisi Türkiye’de daha çok ticari olmayan yakıt biçiminde kullanılmakta ve yerli enerji üretiminin dörtte birini karşılamaktadır. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı, odun, hayvan ve bitki atıklarını kullanan klasik biyokütle enerji üretiminin 2020 yılında 7530 Btep olmasını planlamıştır.Ticari olmayan klasik biyokütle enerji üretiminin giderek azaltılması ve modern biyokütle enerji üretimine başlanarak bu üretimin artırılması amaçlanmıştır.
Modern biyokütle enerjisi kullanımına geçilmesi ülke ekonomisi ve çevre kirliliği açısından büyük önem taşımaktadır. Türkiye gibi birçok ülke kendi ekolojik koşullarına en uygun ve en ekonomik tarımsal ürünlerden alternatif enerji kaynağı sağlamaya çalışmaktadır.
Türkiye bu potansiyele, ekolojik yapıya sahip ülkeler arasındadır. Türkiye biyokütle materyal üretimi açısından, güneşlenme ve alan kullanılabilirliği, su kaynakları, iklim koşulları gibi şartları taşıyan ülkelerin başında gelmektedir.Modern biyokütle teknikleri kapsamında, enerji ormancılığı ve enerji bitkileri tarımından yararlanılması çalışmaları devam etmektedir.
Türkiye’de enerji ormancılığı yönünden ekonomik değeri yüksek ve hızlı büyüyen yerli ağaç türleri arasında, akkavak, titrek kavak, kızılağaç, kızıl çam, meşe, dişbudak, fıstıkçamı, karaçam, sedir ve servi ağaçlarını söylemek mümkündür. Türkiye’nin iklim şartlarına uyum sağlayacak yabancı kökenli ağaçlar ise okaliptüs, papulus euramericana, pinus pinaster, acacia cynophilla gibi türler sayılabilir. Burada kavak, söğüt gibi oldukça fazla su isteyen ağaçların yanı sıra, oldukça kurak alanlarda yetişebilecek ağaçlara da önem verilmesi öngörülmektedir.
Türkiye’nin ilk ticari motor biyoyakıtı uygulaması 2005 yılında başlamıştır.Yerli kaynaklardan üretilen biyoetanol (Tarkim ürünü: kapasite: 30 milyon litre/yıl) kurşunsuz benzine %2 oranında katılarak piyasaya (POA ürünü BioBenzin) sunulmuştur.
Türkiye’ de biyogaz üretim potansiyeli 1,5-2 Mtoe [2;14]; 2,5-4 milyar m3 25 milyon kWh [13] olarak öngörülmektedir. Toplam biyogaz potansiyelinin %85’ i gübre gazından geri kalanı ise katı atık düzenli depolama sahası gazındandır. Gübre gaz potansiyelinin %50’ si koyundan, %43’ ü davardan ve %7’ si kümes hayvanlarından elde edilmektedir. Türkiye biyogaz potansiyelinin değerlendirilmesinin, yeşil elektrik eldesi, organik gübre üretimi, atık kaynaklı çevre kirliliğini azaltma ve AB uyum süreci açılarından ulusal faydaları olan bir enerji kaynağıdır. Hayvan gübrelerinden ve çöpten biyogaz eldesi konusuna dikkate değer bir ilgi yerel yönetimlerde, özel sektörde ve çiftçilerde bulunmaktadır. Ülkemizdeki günlük 65 000 ton endüstriyel ve evsel çöpün ve ayrıştırılarak düzenli depolanması ve anaerobik fermantasyonu ile %40 ila %60 oranında metan içeren çöp gazı üretimi olanağı mevcuttur. Belediyelerde bu yönde fizibilite çalışmaları yapılmaktadır. Organik kökenli bitkisel ve hayvansal atıkların doğrudan, verimsiz yakılması veya tarım topraklarına gübre olarak verilmesi yerine anaerobik fermantasyon ile %40-%70 metan içerikli biyogaz üretimi için Tarım Bakanlığının’da iştirakiyle halkın yönlendirilmesi ve tesisler kurulması için çalışma yaptıkları bilinmektedir.
TÜRKİYE’DE ENERJİ
